بر بساط نکته‌دانان...

از روز چهارشنبه در نمایشگاه قرآن هستم. در غرفه مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی. فضای جالبی است. و پرسش‏های مراجعه کنندگان هم از تنوع خوبی برخوردار است. از احکام شرعی تا حقوق زن و مسائل سیاسی اخیر و ... تا مشاوره خانواده و حل دعواهای زن و شوهری.
یکی از کج سلیقگی‏های سالهای اخیر که در نمایشگاه هم خودش را نشان میدهد این است که عده‏ای ختم قران برگزار می کنند. به این صورت که یک کارت به افراد می‏دهند که یک شماره صفحه روی آن نوشته شده که یعنی شما این صفحه را بخوان تا در ختم قرآن شریک باشی. من نمی‏دانم این دیگر چه ثوابی است. ختم قرآن یک عمل مستحب فردی است و بسیار هم در ماه رمضان توصیه شده ولی این که دیگران قرآن بخوانند و ما اسمش را برگزاری ختم قرآن بگذاریم، از نظر من که توجیهی ندارد. از همین قبیل است برنامه هایی مثل چند میلیون صلوات برای فلان حاجت و .... من که نمی‏فهمم.
تأثیر حوادث اخیر هم در سؤال‏ها به خوبی مشاهده می‏شود. و این غیر از سوال‏هایی است که مستقیم درباره حوادث می‏پرسند. شک و تردید در برخی مباحث دینی و تصمیم عده‏ای برای تغییر مرجع تقلیدشان و بدبینی به همه اهل سیاست و افزایش بدبینی به برخی از مذهبی‏ها از نشانه‏های روشن این تأثیر پذیری است.
دیگر این که اینجا از بس قرآن و اذان وقت و بی‏وقت پخش می شود، گاهی موجب اشتباه می‏شود. دیروز یکی از غرفه داران می‏گفت من نمیدانم و احتمال میدهم که کمی قبل از اذان افطار کرده باشم. احتمالا باید گفت با این صداها اینجا همیشه افطار است.